-
1 zdzielić
глаг.• огреть* * *zdziel|ić\zdzielićony сов. разг. стукнуть, хватить, огреть;\zdzielić pięścią стукнуть кулаком; \zdzielić kijem огреть палкой
+ walnąć, grzmotnąć, kropnąć* * *zdzielony сов. разг.сту́кнуть, хвати́ть, огре́тьzdzielić pięścią — сту́кнуть кулако́м
zdzielić kijem — огре́ть па́лкой
Syn:
См. также в других словарях:
zdzielić — dk VIa, zdzielićlę, zdzielićlisz, zdziel, zdzielićlił, zdzielićlony pot. «mocno uderzyć» Zdzielić kogoś kijem, pięścią. Zdzielić kogoś w kark, w głowę, po karku, po głowie. Zdzielić konia batem … Słownik języka polskiego
kij — m I, D. a; lm M. e, D. ów 1. «prosty drąg drewniany; łodyga, patyk, laska» Kij gruby, ostrugany, sękaty. Kij bambusowy, trzcinowy, wiklinowy. Kij dziadowski, podróżny, żebraczy. Szczotka na kiju. Bić, obić, uderzyć, walnąć, zdzielić kijem; dostać … Słownik języka polskiego
kij — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} długi, cienki kawałek drewna; patyk, drąg, pałka, laska : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sękaty, tęgi kij. Kij bambusowy. Kij żebraczy. Kij do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
